Perth & zuid oost Azië

Hello hello!

Toch nog maar even een laatste blog schrijven voor ik weer thuis kom! Mijn laatste blog eindigde ik in de trein naar Melbourne, vlak voor dat we naar Perth gingen. Dit lijkt al weer een eeuwigheid geleden. Half april was dat. In Perth hebben we de eerste drie nachten doorgebracht in een hostel. Nadat we op de farm gewoon een eigen huis hadden viel dit weer tegen. Stapelbedden, heerlijk. Een rare gast die alleen maar met z'n laptop, tablet en telefoon op bed ligt, je voortdurend aan zit te staren. Een 'oude' man (waarom zijn deze toegestaan in hostels?) die voortdurend kamer in en uitloopt, z'n leren jas aan en uit doet (25 graden, leren jas?). Deze drie dagen zijn we nauwelijks in het hostel geweest. Lekker naar het strand, eindelijk! Na de kou in zuidelijke Melbourne was het aan de westkust toch wat lekkerder. Gemiddeld 25 graden, goed vol te houden op het strand dus.

We zijn niet alleen naar Perth gegaan voor het strand maar ook voor Jack zijn halfzus die hier woont. Hier hebben we een weekje gelogeerd. Lekker weer een eigen kamer, schattige nichtjes en heerlijk eten elke avond. Nog meer stranden bezocht, onder andere het strand van Fremantle, een schattig haven plaatsje. Bij Jack z'n zus hebben we ook vooral lekker niks gedaan. Filmpje gekeken, stad rondgeslenterd, koffie gedronken, naar de bioscoop, tafel tennis gespeeld... En tickets geboekt naar Thailand!

Hier keken we al lang naar uit, eindelijk weer eens wat anders dan de westerse gewoontes. Andere cultuur, lekker elke dag uit eten.. Het goedkopere leven weer even opzoeken! Mijn vriendinnetjes Merel en Reina gingen deze periode ook naar Thailand dus daar gauw een meeting mee gepland. En dit zou de Full Moon Party worden op Koh Phangan. Geen slechte locatie voor een reünie!

Maar eerst nog twee nachtjes naar Bangkok. Om een uur of 22 kwamen we aan in Bangkok. Eerst natuurlijk twee rondjes te ver gelopen voor we ons hotel hadden gevonden. Mooi hotel, aircon, zwembad en vlak bij Koh San Road. Hier hebben we de eerste avond dan ook doorgebracht. Super druk, maar wel altijd gezellig. Veel eet stalletjes, marktkraampjes en barretjes. We moesten het Chang bier maar eens uitproberen. Omdat we ook nog moesten avond eten hebben we gelijk maar een Pad Thai besteld. Goed Thais begin. Bangkok, leuke stad maar om gek van te worden. Veel te veel mannetjes in tuktuks die om je aandacht schreeuwen.

Overdag was het super heet, rond de 35 graden. Niet echt lekker om tempels te bezoeken maar we hebben het toch maar gedaan. Na afloop snel het zwembad ingesprongen om 's avonds maar weer een paar rondjes Koh San te doen. Twee dagen later zijn we weer terug het vliegtuig gesprongen om naar het zuid-oostelijke eiland Koh Samui te gaan. Gelukkig hier geen miljoenen tuktuks. We kwamen weer in de avond aan dus besloten gelijk maar even wat cocktails te testen. Yum! De volgende dag waren we wel weer toe aan wat verkoeling. Alleen is het zee water hier vrij warm dus koel wordt je er niet van. Wel een mooi strand met turkoois blauw water!

Deze dag zouden ook Merel en Reina in hetzelfde guesthouse inchecken. Super leuk om ze weer te zien, alsof het gewoon een week geleden was dat ik ze nog zag! Gauw kaartjes gekocht voor de Full Moon Party die de volgende dag was. De meiden hadden nog gezelschap van een kakkerlak in de kamer. Na wat gegil en geschreeuw zijn we deze avond maar op tijd naar bed te gaan om energie te besparen voor de volgende dag/avond.

Met de boot gingen we naar het iets noordelijker gelegen eiland Koh Phangan. Eenmaal aangekomen op het eiland stonden er een aantal hekken met de mededeling dat we 100 Baht (4€) p.p moesten betalen. Wij hadden overal gelezen dat het gewoon gratis was dus besloten we onze eigen route naar het strand wel te vinden. Eerste links, volgende rechts. Hop, sta je gewoon 5 seconden op de drukke straat tussen alle markt kraampjes die buckets verkopen. Hoezo betalen? Ze vinden hier altijd wel een manier om toeristen meer te geld te laten betalen. De nodige buckets gedronken, super gezellig en mooi feestje gehad!

Nog een dagje op Koh Samui gescooterd, mooie strandjes gezien, lekker gezwommen, watervallen ... Op naar het volgende eiland, Koh Tao, het kleinste eiland van de drie. Deze ligt boven Koh Phangan. Ook hier waren Reina en Merel. Ook hier weer lekker gescooterd, gezwommen, uiteten en drankjes gedronken. Na deze drie eilanden was het tijd voor het zuid-westen. Een heerlijke nachtelijke boottocht (bedjes van ongeveer 50cm, geen aircon) van Koh Tao naar het vaste land, vervolgens nog een 6 urige busrit in een plakkerige bus, kwamen we aan in Krabi. Hier waren we zelf niet zo van onder de indruk. Wel kon je vanuit hier een taxi boot nemen naar een strand verderop, Railey. Dit was wel weer super mooi en hebben hier de hele middag doorgebracht.

Vanuit Krabi hebben we de boot weer genomen naar Koh Phi Phi. Weer een meeting met Merel en Reina. We hebben hier met z'n alle een super leuke boottocht gedaan. Monkey Island, snorkelen, lekker zwemmen met een mega vet uitzicht en mooie stranden. Heerlijk dagje. Koh Phi Phi heeft ook een uitzicht punt, ik denk dat de meeste van jullie de foto's op Facebook wel voorbij hebben zien komen. Zo niet, kijk dan nog maar even, is de moeite waard! Hier nog twee avondjes drankjes gedaan voordat ik de meiden weer gedag zei. Dit keer niet voor lang!

Hierna weer de boot richting Phuket. Phuket staat bekend om z'n goede nachtleven. En die hebben we gezien! In veel barren hebben ze het spelletje 4 op een rij staan, wat we veel gedaan hebben. Best leuk om te doen als je toch aan de bar zit en een drankje drinkt. Jack kon het niet erg van mij winnen dus namen de bar vrouwen het van hem over. Ze waren onder de indruk ghehehe ;). Overdag zijn we in Phuket naar het Tiger Kingdom geweest. Erg spannend om zo dichtbij een tijger te komen, maar wel mega gaaf. Mooie foto's gemaakt ook, zie Facebook.

Omdat we eerst het zuiden van Thailand gingen doen, hebben we vanuit hier de bus naar Bangkok genomen om vervolgens direct door te gaan naar Siem Reap in Cambodja. Een busrit van 24 uur, maar dan sta je wel in een ander land. Cambodja wordt ook wel Scambodia genoemd omdat er zo veel fout kan gaan met de grens oversteek. Er wordt veel opgelicht als het gaat om de visums. Vaak worden ze voor veel te veel verkocht. Gelukkig hadden we hier wel rekening mee gehouden en werd alles goed geregeld. Ookal staan alle toeristen in de rij om te betalen en geven de 'locals' wat geld aan de zijkant aan een mannetje en mogen vrijwel direct door. Dit zal waarschijnlijk 1/5e van de prijs zijn die wij betalen. Helaas komen we dit niet te weten.

Siem Reap is een leuk stadje met leuke barretjes en restaurantjes. Eigenlijk komen de meeste mensen hier alleen om Angkor Wat te bezoeken. 's Werelds grootste tempel. Eigenlijk is het niet een tempel, maar een heleboel bij elkaar. Sommige mensen bezoeken deze tempels in een week. Je kunt dan ook een 1,3 of 7 dagen toegangskaart kopen. Een week lang tempels bezoeken leek ons een beetje veel van het goede, wij hebben er een halve dag doorgebracht. Na een paar uur ziet alles er hetzelfde uit. Wel hebben we hier de zonsopgang gezien. Om 5 uur werden we opgehaald met onze privé tuktuk. We zijn naar drie verschillende locaties geweest. Een van deze is bekend uit de film Tomb Raider van Lara Croft (Angelina Jolie). In Siem Reap heb ik een lonely planet gekocht van Cambodja, Vietnam, Laos en Noord-Thailand. Precies waar we allemaal nog zouden reizen, deze is dan ook goed gebruikt.

Phnom penh is de volgende stad. We wisten al precies wat we hier wilde doen door 'het boek'; de lonely planet. 's Avonds hebben we weer een privé tuktuk geboekt om ons de volgende dag naar onze twee locaties te brengen. De eerste was de Killing Fields, heel indrukwekkend. Door middel van een audio tour werd je hier rondgeleid. Gevangenen uit de S21 gevangenis (voormalig high school) werden hier heen gebracht om vervolgens vermoord te worden. Enkele massa graven zijn hier nog te zien. Het hele verhaal werd hier vertelt.

De volgende plaats was er weer een aan zee. Sihanoukville. Onze high light is hier (stiekem) een restaurant. Een westers restaurant. Hier hebben we dan ook drie dagen gegeten, haha. Vanuit hier hebben we een retour geboekt naar het eiland Koh Rong. Gelukkig kwamen we hier op een zaterdag aan, wat inhoudt dat er een strand feestje op de planning staat. Mooie locatie, goede muziek = een leuk feestje.

Weer terug van het eiland en in Sihanoukville hebben we ons visum geregeld voor Vietnam. Maar we hadden nog 1 stop te gaan in Cambodja, dit was Kampot. Een leuk, niet al te groot, stadje. Er is hier een national park, waar je gemakkelijk kunt komen door een scooter te huren. Dit national park ligt op een berg waardoor als je naar boven rijdt je een super uitzicht hebt. Helemaal bovenop de berg ligt een zogenaamde ghost town. Hier staan een aantal gebouwen waaronder een oud hotel en een oud casino. Tegenwoordig helemaal leeg, maar omdat het zo hoog op de berg ligt is het hier altijd bewolkt. Je rijdt en loopt hier door de wolken waardoor je niet ver kunt kijken en het er best wel spookachtig uitziet. Klinkt vaag, maar wederom; zie Facebook! Sommige dingen kun je niet uitleggen, haha.

Omdat we deze hele dag de scooter hadden en we al vrij vroeg vertrokken naar het national park, zijn we ook nog doorgereden naar het volgende plaatsje aan de zee, Kep. Hier hebben we een uurtje of 2 doorgebracht en uiteindelijk zijn we weer terug gegaan. Twee avonden heerlijk gegeten bij twee restaurantjes uit 'het boek'. Daar kun je altijd wel op vertrouwen.

Eindelijk was het tijd voor Vietnam. De eerste stop was Ho Chi Minh, ook wel Saigon genoemd. Hier hadden we een wandeling door de stad in gedachten om op zoek te gaan naar verschillende dingen die we wilden bezoeken. Gewapend met kaart zijn we er in geslaagd een aantal dingen te vinden. Vervolgers zijn we er in geslaagd aan de totaal verkeerde kant van de stad te belanden. En dat met een kaart. We hebben de schuld gegeven aan de kaart want we waren er zeker van dat we goed liepen. De volgende dag weer een trip gepland. Naar de Chu Chi tunnels. Deze ondergrondse tunnels werden gebruikt tijdens de Vietnam/Amerika oorlog. Deze tunnels lopen tot aan de grens van Cambodja, dit is maar liefst 200km.

Vanuit Ho Chi Minh wederom de bus weer in. Om 02:00 kwamen we aan in Mui Ne. Best een vreemde tijd om hier aan te komen. Op twee scooter rijders na waren we hier alleen. Ook niet zo vreemd aangezien het eigenlijk maar 1 lange weg is. Gelukkig was het guesthouse niet ver weg en was er iemand die voor ons opende. Dit was eigenlijk de meest saaie plaats van Vietnam. Het strand was vies en er was niks te beleven. Het enige wat we hier gedaan hebben is een middagje naar de fairy stream. Een soort waterstroom die door de rotsen loopt, of hier vanaf loopt. en hierdoor rood gekleurd is. Wel leuk om te zien maar niet heel boeiend. Volgende dag direct vertrokken naar Da Lat. Hier stond wel wat leuks op het programma. Canyoning. Abseilen van watervallen, hoogste was 25 meter. Omdat het touw waaraan we abseilende ongeveer 4 meter te kort was moesten we de laatste 4 ons 'gewoon even laten vallen', eigenlijk moest je je hard afzetten aan de rotswand om zo het touw los te laten en hopen dat je goed terecht komt. Haha nee het water is super diep dus dit gaat altijd wel goed, maar het was wel spannend haha. Ook nog vanaf rotsen het water in gesprongen, 7 meter hoog. Hierna nog een lekkere lunch gehad in het bos en toen weer terug naar het hotel om vervolgens 2 uur later de bus te nemen naar Nha Trang.

In tegenstelling tot Mue Ne heeft Nha Trang wel een heel mooi strand. Vol met Russen. Die vinden het hier allemaal wel leuk om vakantie te vieren blijkbaar. Het was er ook wel leuk, niet veel te doen maar als het wederom 35 graden is en er een mooi strand is vermaken wij ons wel. 's Avonds nog wat drankjes gedaan en de volgende dag op naar Hoi An. Hier werden we half slapend uit de bus gegooid (bijna letterlijk) vlak naast de auto weg. Dit leek niet erg op een stad. Gelukkig (alleen in dit geval), kwamen er al een paar mannetjes op ons af gerend die ons wel een lift wilde geven. Omdat we geen flauw idee hadden hoe ver het was naar het centrum is het ook lastig om te onderhanden over een prijs. Een kaart hadden ze daar ook nog nooit gezien denk ik want ze hadden geen flauw idee waar we op dat moment stonden. Uiteindelijk we kwamen we ergens in de bosjes een bordje tegen met Hoi An: 10 KM. Ah oké, lekker dat je een bus boekt naar een stad maar er eigenlijk niet echt terecht komt. Prijsje afgesproken en uiteindelijk brachten twee mannetjes ons naar het centrum. Op de scooter, met de backpacks voorop en wij dan natuurlijk achterop. Kan allemaal. Overdag was het wederom weer bloedheet, even flauw rondgelopen, koffie gedronken en toen weer naar de aircon kamer. 's Avonds er maar weer op uit. Dat bleek een goede keuze want het stadje kwam toen echt tot leven. Blijkbaar doen de meeste mensen dit want waar er overdag maar tien mensen te zien waren waren er nu duizenden (oké, heb niet geteld eigenlijk. Maar je snapt me toch?). In de rivier werden er allemaal gekleurde lantaarntjes met waxinelichtjes het water op gelaten, waren er verschillende marktjes en was de rest een beetje Chinees achtig met een Chinese brug en draken met lichtjes erin.

Hier hebben we een scooter gehuurd om deze van Hoi An naar Hue te rijden. Onze backpacks werden hier afgeleverd met een bus dus die hoefde we zelf niet mee te nemen. Een super mooie route langs het strand en over meerdere bergen. Oké de eerste berg hoefde we niet echt te zien want we waren weer eens verdwaald, maar gelukkig werd dit beloond met een mega mooi uitzicht en een beeld van weet niet hoe hoog (Facebook). Ook hebben een nog wat berg geiten gegroet. Het laatste deel van de rit was want minder leuk want ze houden hier nogal van inhalen. En ze lijken er ook fan van om dit te doen op de momenten waarop het eigenlijk net niet kan. We hebben aardig wat keren keihard geremd omdat we vonden dat die truck of bus nét wat te dichtbij kwam. Dit was nodig ook. Maar goed we leven nog.

Eenmaal aangekomen in Hue konden we het hotel natuurlijk niet vinden en hebben er eerst 800 rondjes omheen gereden tot we eindelijk binnen wandelde met onwijze kont pijn van het uren zitten op een scooter. Het vrouwtje van het hotel was heel blij ons te zien. Volgens mij waren we de eerste gasten in 3 jaar want om 18:00 moesten de bedden nog opgemaakt worden. De enige woorden die ze kon spreken in Engels waren; you (meer als JOE, dan ook half schreeuwend), WiFi, good night en wait minute, Dus alles was 'hè joe, wait minut'. Op het begin wel grappig maar later kwamen we er achter dat alle Vietnamezen het woord 'joe' kennen en wordt je zo dan ook maar aangesproken wanneer nodig. Hue vonden we zelf niet zo boeiend. Hier zijn we dan ook niet lang geweest.

Vanuit hier de bus naar Phong Nha. De caves (grotten) wilde we hier bezoeken. De prijs viel uiteindelijk tegen maar besloten om het toch te doen aangezien we het graag wilde zien en er verder niets anders te doen was. De eerste grot was de Paradise Cave. Dit is de langste grot in de wereld en pas ontdekt in 2010. Echt een super grote grot waar je heel lang door heen kon lopen, erg indrukwekkend. De volgende Cave was de Dark Cave. Ook wel de mud (modder) cave genoemd. We hadden hier vele goede verhalen over gelezen. En het was ook echt de moeite waard. Toen we er aankwamen kregen we eerst een lunch. Hierna werden we in ons harnas gehesen om te ziplinen naar de ingang van de grot, aan de andere kant van de rivier. We kregen allemaal een helm met een lampje op ons hoofd. Deze hadden we dan ook zeker nodig in de grot. In een rijtje liepen we donkere grot in. Voor in de rij hoorde je al wat mensen lachen en vroeg je je toch wel af wat er daar ging gebeuren. Uiteindelijk verdween je tot je middel het modder in en nam iedereen later in de donkere grot in een modderbad. Op het begin wat gek maar later best grappig.

Vanuit Phong Nha hebben we de nachtbus naar Hanoi genomen. Weer een grote stad met (te) veel getoeter. We hebben hier niets speciaals gedaan. Beetje rondgelopen, schoenen gekocht (ook belangrijk) en nog wat drankjes gedaan. Vanuit hier zouden we de bus nemen naar Luang Prabang in Laos. Dit betekent een 22 uur durige busrit. We hadden nog even naar de vliegtickets gekeken maar dit bleek toch wel 4x zo veel te zijn. We hadden zelf op de kaart even opgezocht, het zou ongeveer 5 uur zijn tot de grensovergang. Toen we er na 12 uur in plaats van 5 uur aankwamen hadden we ook wel door dat het ook geen 22 uur zou worden. De chauffeurs rijden dit zo vaak, maar ze hebben geen flauw idee hoe lang het duurt dus gokken ze maar wat. Ook was het een iet wat gammele bus. Sommige mensen die aan het raam lagen kregen een gratis waterval. De bus was lek. Gelukkig was de bus niet vol dus konden ze ergens anders gaan zitten/liggen. Ook zijn we erachter gekomen dat ze toeristen altijd de beste plek in de geven. Niet. Toen ik ergens wilde gaan zitten werd ik er een seconde later al weer afgeplukt omdat; 'Joe, Vietnam'. Deze plek was dus bedoeld voor de Vietnamezen. Wij mochten weer doorlopen naar achter. En zo is dit eigenlijk in elke bus in Vietnam gegaan. Uiteindelijk vonden we dat we nog wel de beste plekken omdat we hier vijf lig stoelen voor ons tweeën hadden. Gelukkig kwamen er geen andere mensen bij anders was het wel erg knus geweest. Uiteindelijke duur: 27 uur.

De eerste dag in Luang Prabang besloten we maar gelijk naar de waterval Kuang Si te gaan. Deze moet je sowieso zien als je hier bent. Zo mooi! Hij bestaat eigenlijk uit 3 delen en uiteindelijk de grote waterval. Hier zagen we dat we ook bovenop de waterval konden komen. Na een steil stuk omhoog lopen kwamen we uitgeput bovenaan de waterval. Super mooi. Niet iedereen gaat hier heen dus het was lekker rustig. Foto's: Facebook! Verder hadden we in Hanoi een heerlijke bakkerij ontdekt en deze bleek ook in Luang Prabang te zijn. Hier hebben we dan ook nog aardig wat tijd doorgebracht, eindelijk weer lekker eten!

Vanuit hier wederom de bus in naar Vang Vieng. Welke 4 uur zou duren, maar dan raad je het al; 7 uur duurde hij. Maar geen klagen hier want het uitzicht was super. Over de bergen en door kleine dorpjes, waardoor je overal wel wat te zien hebt. Vang Vieng staat bekend om zijn Tubing. Dat hebben we hier dan ook gedaan. Je huurt een tube (binnen band van een tractor wiel) en een tuktuk brengt je naar het begin van de rivier. Gewapend met een waterproef tasje (die na bar 1 al niet meer waterproef was), camera en geld spring je op je tube en laat je jezelf de rivier afvoeren. Aan de kanten zijn verschillende barren. In 2013 waren dit er nog ruim 20 maar omdat er te veel ongelukken zijn gebeurd, waaronder dodelijke, is er besloten dit terug te brengen naar 4. Zodra je vlak bij een bar was werd er een touw naar je gegooid en werd je binnen gehengeld. De barren waren super gezellig. Leuke muziek, wederom een modderbad, drankjes, beer pong, dansjes.. Leuke dag gehad!

Vanuit hier zijn we doorgegaan naar het laatste deel van onze trip. Chiang Mai, Noord Thailand. Toen we hier om 07:00 aankwamen na wederom een heerlijke busrit van 18 uur, stond de eigenaresse van het hotel al voor de ingang. Omdat we nauwelijks gegeten hadden besloten we eerst maar even wat te eten te halen. De eigenaresse stond erop ons te brengen want ze ging toch net haar nichtje naar school brengen. Met z'n 4e op de scooter (met aanhanger aan de zijkant) werden we afgezet bij de supermarkt en 5 minuten later weer opgehaald. Terug in het hotel werden we volgestopt met fruit, koffie, thee, water en nog meer fruit. Leuk vrouwtje.

Hetgeen ik altijd nog wilde doen, een dagje met olifanten spelen, hebben we hier eindelijk gedaan. Het is op vele plekken mogelijk dit te doen maar hebben ze het niet altijd zo goed voor elkaar. Olifanten staan in kleine hokjes, worden geleid met een hele scherpe haak en hebben van die mandjes op hun rug waar je dan op gaat zitten. Wij hadden besloten een goede trip uit te zoeken waar de olifanten beter behandeld worden. Na navragen bij de eigenaresse van ons hotel, bleek er een hele goede te zitten. We hebben hier geboekt en de volgorde dag werden we, nadat we ontbijt gekregen hadden in het hotel, om 08:00 opgehaald. Een 2 uur durende rit over de bergen en door de 'jungle'. Eenmaal aangekomen kregen we eerst speciale olifanten kleding, een blauwe broek met een rood top. Vervolgens kregen we een training. Olifanten gaan vanaf hun 2e jaar naar een olifanten school waar we geleerd wordt wat een aantal dingen berekenen. Zo is dit; links, rechts, vooruit, achteruit, liggen... En ons werd weer deze Thaise betekenis geleerd. De eerste stap was vriendjes worden met de olifant zodat ze het niet erg vonden een rondje met je te lopen. Olifanten houden van eten, veel eten. Elk gaven we 'onze' olifanten een grote tros bananen. De olifanten onthouden vanaf deze dag drie maanden wie je bent. Na het voeren kregen we lunch en een kleine kook cursus, papaya salade hebben we gemaakt. Gelukkig niet van de oranje papaya maar van de groene, die lang niet zo sterk van smaak is.

Hierna was het eindelijk tijd om een rondje door de jungle te lopen op de rug van een olifant. Zonder mandjes maar gewoon op de blote rug. In het begin best wel spannend want het wiebelt af en toe nog wel eens als. Vooral als je naar beneden loopt. Dit was echt leuk. Uiteindelijk op de rug van de olifant een rondje gelopen en geëindigd in een waterval bad. We hebben de olifanten lekker gewassen en zelf hebben ze lekker een badje genomen. Dit was een stuk beter dan de andere olifanten dingen die we elders gezien hadden. Op de olifanten school wordt ze ook geleerd hoe ze iemand kunnen bedanken met een kus. De slurf zet hij op je wang en zuigt zich heel kort vast en geeft je zo als het ware een kus. Gek gevoel maar wel heel leuk. Helaas ging de dag snel voorbij en waren we weer terug in Chiang Mai.
Hier hebben we nog wat rondgelopen.

Uiteindelijk zijn we hier twee nachten geweest. Het was tijd voor de laatste busrit naar Bangkok. Dit keer een van 12 uur. Inmiddels lijkt dit niks omdat we wel meer gewend zijn. Hier kwamen we om 05:00 aan. Direct alle taxi en tuktuk chauffeur weer op je af, vragend waar je heen wilt. Er werd ons verteld voor we de bus in gingen dat we afgezet zouden worden (vlak bij) Kho San Road, precies waar we moesten zijn. Maar wat is vlakbij? De taxi chauffeur zei dat het 20 minuten was, misschien 10. Het was 200 baht maar toen ik om de taxi meter vroeg was het 100 baht. Vaag? Ja. Uiteindelijk bleek het nog geen minuut lopen te zijn. Gelukkig kwamen we hier op tijd achter en zijn dus lekker een minuutje gaan lopen in het heerlijk rustige Bangkok. Het lijkt een totaal andere stad rond deze tijd. Gelukkig konden we een half uur later inchecken en hebben eerst nog maar wat geslapen aangezien dit in een bus niet echt goed lukt. We hebben hier overdag zoals gebruikelijk maar weer een paar rondjes over de markt gelopen en nog wat kleine dingetjes gekocht. Uiteindelijk op het terras beland met een aantal Changs. We moesten toch vieren dat dit onze laatste dag was..

's Avonds eindelijk naar een restaurant waar we 2 maanden geleden hier een heerlijke masaman curry gegeten hadden. Deze moesten we sowieso nog een keer eten. En toen was het om 22:00 tijd om naar het vliegveld te gaan. Dit keer niet naar de volgende locatie maar naar huis! Een heel gek gevoel maar ook wel fijn. Azië is leuk maar na twee maanden was ik er toch wel een beetje klaar mee. Elke dag 35 graden, constant uit eten.. Klinkt als luxe maar uiteindelijk heb je gewoon zin in wat koeler weer en zelf je eten te maken.

Als ik dit upload ben ik inmiddels al thuis want ik was natuurlijk weer te laat met uploaden. Oké eigenlijk is het blog ietttttsje langer geworden dan verwacht (sorry!) en typ ik dit nu in het vliegtuig naar Amsterdam. Nog 2 uur te gaan! Kan niet wachten om jullie allemaal weer te zien!

Tot gauwwwwwww!

Xxxx